Javier Morales: Spacer z Garym Snyderem i innymi poetami „jest wołaniem przeciwko zmianom klimatycznym i o przetrwanie życia”

Autorstwa Natalii Sagredo

Madryt, 29 października (EFEverde) – W swojej nowej książce „Walking with Gary Snyder and other poets” (Tundra) Javier Morales rozważa „cykliczne życie, w którym ludzie rodzą się i powracają do ziemi” jako swego rodzaju okrężny spacer przez zmieniające się krajobrazy Cercedilli w górach Sierra de Guadarrama.

Morales, absolwent dziennikarstwa z dużym doświadczeniem jako nauczyciel pisania, rozpoczyna nową literacką propozycję związaną z naturą, która poprzedza niektóre jego książki, takie jak „Dzień, w którym przestałem jeść zwierzęta”, „Praca jest męcząca” czy „Moneta Carvera”.

W przeciwieństwie do niektórych innych jego książek esejowych, tym razem Morales „nie miał wcześniejszego pomysłu” na to, co chce powiedzieć, dlatego też rezultatem jest „książka w trakcie powstawania”.

Po licznych spacerach do Cercedilli, z książką w plecaku, „Wędrówki z Garym Snyderem i innymi poetami” ostatecznie stają się krytyką „nieokiełznanej zabudowy miejskiej, która niszczy Sierra de Guadarrama”. Jego książka to „wołanie przeciwko zmianom klimatycznym i o przetrwanie życia”.

Spacery okrężne

Morales jasno mówi o swoich poszukiwaniach „czegoś pocieszającego; medytacyjnego spaceru, w którym łączy chodzenie z myśleniem”.

Podczas każdej podróży do Cercedilli autor „notował wrażenia, notując, jak postrzegał trasę, którą podążał, jak zmieniał się krajobraz i jakie książki czytał”. Zastanawia się nad tym, „jak w miarę kolejnych podróży do Cercedilli sama książka się wzbogacała”.

Mówi, że „z każdego spaceru wychodzi się odmienionym, jeśli ma się jakąś więź z lasem”, ponieważ „z każdym dniem słychać inny ton, a ptaki śpiewają w inny sposób”.

Snyder jako rdzeń

Dziennikarz i pisarz z przyjemnością włącza poetów do swojej twórczości. Jak sugeruje tytuł, Gary Snyder staje się kluczową postacią w tym eseju, będąc pionierem ekopoezji i podkreślając „swoją wrażliwość i świadomość degradacji środowiska”.

Oprócz Snydera, w utworach Moralesa pojawia się wiele różnorodnych nawiązań poetyckich. Morales wciela w życie wizję Arne Naessa, norweskiego filozofa, który opiera swój nurt ideologiczny na „idei, że wszystkie istoty żywe, w tym nieludzkie, są niezależne; odrzucając antropocentryzm i umieszczając wszystkie istoty żywe u podstawy piramidy, na równych prawach”.

Morales wybiera Naess jako punkt odniesienia ze względu na jej wpływ, który polega na reprezentowaniu „miejsca odpoczynku, w którym można czytać i odnaleźć siebie”. Jednak uwzględnia również inne modelki, takie jak Mary Oliver, Jorge Risman i Robin Kimmerer.

Pomimo szerokiego wyboru różnych autorów, Morales zdecydował się na postać Gary'ego Snydera, ponieważ wierzy, że „symbolizuje on wiele nurtów, z którymi się zgadza” i podkreśla „ideę, że musimy być pokorni i nawiązywać kontakt z naturą, rozumiejąc, że wszystkie żywe istoty są na tej planecie na równi”.

Poezja, która pozwala zbliżyć się do świata

„Spacer z Garym Snyderem i innymi poetami” to „seria warstw. Jakby każdy spacer był warstwą dodaną do kolejnej”. Autor przyznaje, że jego sednem jest „ogólna wizja jego spacerów po Cercedilli, a nie konkretny dzień”.

Dla Moralesa poezja „w bardzo szerokim ujęciu jest niemal jak modlitwa. To rodzaj ukojenia, schronienie, w którym można pogodzić się z samym sobą i z tym, co się widzi”. Wierzy, że „nie możemy ignorować naszej relacji z naturą, której jesteśmy częścią”.

Według pisarza, poezja służy „spojrzeniu na naszą relację z istotami żywymi w innym świetle, na naszą rolę w świecie, a także jako źródło pocieszenia i elegia”. Podkreśla, że ​​„pozwala nam odkryć piękno świata i znaczenie zniknięcia”.

Oda do natury

„Wędrówki z Garym Snyderem i innymi poetami” dzielą się na dwie pory roku: jesień i wiosnę. Idea ta wywodzi się z jego zamiłowania do wyobrażania sobie, że „pory roku strukturyzują życie”, gdzie „życie jest jak pory roku, gdzie wiosna i jesień reprezentują dojrzałość, a zima starość”.

W swojej książce esejów Morales oddaje hołd naturze i podkreśla pilną potrzebę podjęcia działań w obliczu zmian klimatycznych.

Autor zagłębia się w słowa różnych filozofów i poetów, opowiadając o swoich częstych spacerach do Cercedilli, zgłębiając złożoność natury i szkody wyrządzone przez ludzkość. Morales postrzega swoją książkę jako „pocieszenie”, ale z pilną potrzebą „przebudzenia krytycznej świadomości”.

ns/al